Przed każdym wystąpieniem najważniejsze są ćwiczenia, od których zawsze rozpoczynamy pracę z głosem. Mlaskanie, żucie gumy, wydymanie i chowanie warg, otwieranie szeroko ust, ćwiczenia języka: wytykanie i chowanie, oblizywanie warg, dotykanie podniebienia. Jednym słowem to, co pomaga nam w rozruszaniu naszych artykulatorów. Wszystkie ćwiczenia publikowałyśmy już w poprzednich notkach.
Nasze ciało także potrzebuje relaksu. Spinanie i rozluźnianie mięśni, wysiłek fizyczny, oddychanie przeponowe. Właśnie dlatego każde warsztaty zaczynały się ćwiczeniami tego typu. Po chwili rozluźnienia dużo łatwiej jest wszystkim mówić.
Powtarzanie w myślach formułek:
Jestem dobry w tym, co robię.
Jestem profesjonalistą.
Świetnie przygotowałem się do prezentacji.
Nie boję się wystąpień.
Publika może mi tylko pomóc w dobrym wystąpieniu.
Jestem skupiony na swojej roli, nie pozwolę, aby coś mnie rozproszyło.
Uda mi się!
Mówienie raz wysokim, raz niskim głosem:
mimimimimi, babababababa, popopopopopo, lalalalala
Zamiast tego możemy nucić ulubioną melodię.
Tak łatwo pozbędziemy się chrypki, która towarzyszy nam, gdy będziemy przemawiać bez uprzedniej rozgrzewki głosu.
Jeśli mamy problemy z jąkaniem się w stresie, warto jest w domu ćwiczyć mówienie w wolniejszym tempie. Ważne jest zwracanie uwagi na akcent i odpowiednie tempo. Zwłaszcza TEMPO. Nie chodzi tutaj o automatyczne dukanie jak w przedszkolu, ale nacisk na wyraźność naszej wypowiedzi. Jąkanie jest ściśle związane z psychiką, dlatego warto jest łączyć ćwiczenia relaksacyjne z dykcyjnymi.
