Z A J Ę C I A G R U P O W E

Stół z powyłamywanymi nogami. Poprawna dykcja to jedno ze źródeł sukcesu. Ważne narzędzie nie tylko aktora. Nie mamroczemy, nie bełkoczemy. 
Naszym marzeniem jest , aby lekcje dykcji były w szkołach, na uczelniach. Aby ta dziedzina była traktowana poważnie, oraz świadomie. Należy korygować wady wymowy. 

ĆWICZENIA RELAKSACYJNE

ĆWICZENIE 1 :
Siedzimy w kręgu . Każdy mówi swoje imię i wymyślony pseudonim zaczynający 
się na pierwszą literę swojego imienia , np. Ela - ekran .
Wszyscy starają się zapamiętać pseudonimy . Wybieramy osobę , która obraca się 
w środku kręgu .Na sygnał prowadzącego zatrzymuje się i wymienia pseudonim osoby , na którą patrzy.

ĆWICZENIE 2. Zamykamy oczy, jedna osoba czyta tekst na głos. Jak najmilej umie. 

• Skręcamy głowę w prawo. A teraz w lewo. Patrzymy prosto. Pochylamy głowę. Dobrze podnosimy głowę. Uśmiechamy się.
• Otwieramy usta tak szeroko jak tylko można. Jeszcze szerzej. Dobrze. Zamykamy usta. Uśmiechamy się.

·         Zaciskamy wargi. Mocno. Jeszcze mocniej. Rozluźniamy wargi. Uśmiechamy się.

·         Wargi wysuwamy do przodu. Głośno mówimy "uuuuu...", a teraz mówimy "aaaaa..." Jeszcze raz  "uuuu  aaaa",  "uuu-aaaa". Uśmiechamy się. Oddychamy normalnie.

·         Usta są zamknięte. Oblizujemy ząbki. Jeszcze raz. Dobrze. Uśmiechamy się.

·         Liczymy głośno do dziesięciu. Jeden, dwa , trzy, cztery, pięć, sześć, siedem, osiem, dziewięć, dziesięć. Uśmiechamy się. Oddychamy normalnie.

·         Liczymy bardzo cicho do dziesięciu. Jeden, dwa, trzy, cztery pięć, sześć, siedem, osiem, dziewięć, dziesięć. Uśmiechamy się i oddychamy normalnie. Siedzimy wygodnie.

·         Marszczymy czoło tak silnie jak tylko to możliwe. Marszczymy. Dobrze. Uśmiechamy się wesoło.

·         Oddychamy spokojnie. Czujemy się wspaniale. Oddychamy bardzo spokojnie, powoli. Jest nam dobrze. Nasze ręce stają się ciężkie jak duże domy, nogi są ciężkie jak wielkie  góry. Głowa staje się ciężka jak duży worek. Bardzo ciężka.

·         Otwieramy oczy tak szeroko  jak tylko to jest możliwe. Otwieramy, jeszcze szerzej. Dobrze. Uśmiechamy się. Patrzymy normalnie.

Ćwiczenie 3
Stań ze złączonymi stopami. Złączone dłonie wyciągnij nad głowę. Ugnij kolana, wyciągnij kręgosłup. Oddychaj głęboko i równomiernie. Powtórz pięć razy.

ĆWICZENIA ODDECHOWE

Tor przeponowy

4.Wdech z jednoczesnym, szybkim wzniesieniem rąk na boki, wydech  powolnym przesuwaniem rąk do przodu, aż do ich zupełnego skrzyżowania.

5. Szybki wdech z jednoczesnym skrętem tułowia w bok; w czasie powolnego wydechu powrót do normalnej postawy.

Ćwiczenia słuchowe.

7. Cymbałki. Każdy z uczestników powtarza dźwięki usłyszane wcześniej i dodaje jeden swój. Po 5.